Maar er waren er geen die hij zo goed vond als die van de beroemde Feliciano de Silva’s compositie, want hun luciditeit van stijl en ingewikkelde verwaandheid waren als parels in zijn ogen, vooral toen hij in zijn lezing kwam over hofmakerij en kartelvorming, waar hij vaak passages vond als “de reden van de onredelijkheid waarmee mijn verstand wordt gekweld, verzwakt mijn verstand zo dat ik met rede over uw schoonheid mompel;” of opnieuw, “de hoge hemelen geven u het verdienen van het dessert die uw grootheid verdient”.